"It's amazing how you fall in-love with someone you didn't notice the first time you met." I agree on this one. There will be this one person na magiging malaki talaga ang part sa buhay mo. Nung una you tend to treat the person like everyone else, yung tipong dinadaan-daanan mo lang, nginingitian. Wala ka kasing pakialam. Basta kilala mo sya okay na yun. Matagal mo ng kilala pero parang wala lang. Not until something brought you together. Hindi naman yung mala-pelikula talaga ang eksena, yung parang binigyan talaga kayo ng chance na makilala ang isa't-isa. Pwedeng tumambay kayo one time at na-realize nyo na okay pala ang isa't-isa. It's like breaking the ice. Then the conversation made sense. Finally, you both feel comfortable. Posible pala yun? One encounter can change almost everything. Minsan talaga hindi mo alam kung maniniwala ka pa sa fate. Kusa nga syang dumarating pero hindi mo alam kung hanggang kailan lang. Syempre tao ka aasa lang. Perosa totoo lang, wala naman nasayang if ever mangyari man ito. At least you learn the art of falling in love. With the wrong person? Pwede. With the right person? Who knows. Pero amininmo sumaya ka naman. Ang dating boring na buhay kahit pano nagkaroon ng kulay. Yun ang mahalaga. Napangiti ka ng taong hindi mo ine-expect. Marami ka ding natutuhan. Sabi nga nila "you're looking but you're not seeing". Andyan lang pala sya. Ang weird ba't ko nasabi ito. Pwedeng nakaka-relate ako. Pwede din namang sadyang nagandahan lang ako sa quote. :)
No comments:
Post a Comment